Όπως και να το πούμε, αυτό που πήγε να γίνει (ή έστω να εμφανίσουν ότι πάει να γίνει) με την ιστορία του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης, μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Ολυμπιακός κατήγγειλε ότι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κ. Ιβάν Σαββίδης είναι ιδιοκτήτης και της ΠΑΕ Ξάνθης, κάτι που απαγορεύετε. Το θέμα εξετάστηκε από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού η οποία απεφάνθη ότι πράγματι έτσι συμβαίνει. Η εισήγηση της εν λόγο επιτροπής ήταν ο υποβιβασμός και των δύο ομάδων. Εδώ άρχισε το παιχνίδι των εντυπώσεων, κυρίως από την πλευρά του ΠΑΟΚ (ο οποίος πιάστηκε με το χέρι στο μέλι).
 

Τι πολιτικοί ηγέτες σαν τον Βελόπουλο εξεγέρθηκαν, τι τοπικοί άρχοντες σαν τον Τζιτζικώστα εξέφρασαν την θλίψη και την οργή τους, μέχρι και ευρωβουλευτές σα τον Ζαγοράκη αρνήθηκαν να… συνευρίσκονται σε τέτοια πολιτική ομάδα (απολύτως ταιριαστή, έστω κατά λάθος, η χρήση του ρήματος). Χαβαλέδες μέχρι τα μπούνια ολόχαροι κινήσαμε για έναν ακόμη διχασμό, έναν ακόμη εμφύλιο. Τελικά επικράτησε η ψυχραιμία, η κυβέρνηση με νόμο θα αλλάξει τις ποινές ώστε οι ομάδες να μην τιμωρούνται με υποβιβασμό…
 

Κερδισμένοι της ιστορίας πολλοί, πρώτα απ όλα ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ που έδειξε στον «λαό του» τη δύναμη του. Θυμίζω ότι μιλάμε για τον άνθρωπο που στέρησε έναν πρωτάθλημα από την ομάδα του μπαίνοντας στο γεμάτο γήπεδο της Τούμπας επιδεικνύοντας το κουμπούρι του. Άξιος ηγέτης. Κερδισμένοι και οι διάφοροι τοπικοί σατραπίσκοι που για μία ακόμη φορά απέδειξαν τα φιλοπαοκτζίδικα αισθήματα τους.

Κερδισμένος φυσικά ο Ολυμπιακός, ο πρόεδρος του οποίου εδώ και χρόνια κατασυκοφαντείται. Το εκκρεμές κινήθηκε. Μοναδικός χαμένος της ιστορίας ο Ζαγοράκης, που χωρίς να το καταλάβει ο δυστυχής εκπαραθυρώθηκε, δίνοντας και στον Κυριάκο ευκαιρία ανέξοδης επιβολής πειθαρχίας.
 

Τελικά η ιστορία αυτή δίνει την ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τον τρόπο επιλογής των ευρωβουλευτών της χώρας. Πιστεύω έχει γίνει κατανοητό ότι όπως έχουν τα πράγματα, με σταυρό προτίμησης σε επίπεδο επικράτειας άξιος άνθρωπος χωρίς αναγνωρισιμότητα είναι αδύνατο να εκλεγεί (εκτός αν είναι σε αμαξίδιο και τον βάλει στο μάτι ο Πολάκης). Στη Ν.Δ. για παράδειγμα εξελέγει ο αναγνωρίσιμος Ζαγοράκης και έμειναν έξω άνθρωποι όπως ο Γιώργος-Σταύρος Κρεμλής (διευθυντής ε.τ. της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) ή ο Μιχάλης Αγγελόπουλος (δικηγόρος με ειδίκευση στο Κοινοτικό Δίκαιο, πρώην δήμαρχος Σάμου).

Στον ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα αντί ανθρώπων όπως Άξελ Βαλντέν (πρώην στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθηγητής παν. Βρυξελλών) ή η Νατάσσα Ρωμανού (καθηγήτρια στο Κολούμπια) εξελέγει ο αγλαός ταλεντοκριτής Γεωργούλης. Με λίστα οι αρχηγοί θα είχαν τη δυνατότητα επιλογής ανθρώπων που να «στέκονται» στις Βρυξέλες, χρήσιμοι και στο κόμμα και στην πατρίδα τους…