Για να είμαστε ειλικρινής το ρεθεμνιώτικο δημαρχιακό γραφείο είναι μια χαρά, το θαυμάσαμε στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν από την τηλεδιάσκεψη με την Πρόεδρο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» που όπως μάθαμε πήγε πολύ καλά.
Από τη μια ο πίνακας Civitas Rethymnae και από την άλλη το πορτραίτο του μεγάλου Κρητικού προσδίδουν στον χώρο μια βαρύτητα, ένα κύρος. Φυσικό λοιπόν είναι, μιας και η θέση όπως φαίνεται αδειάζει, οι ενδιαφερόμενοι να αναπαύσουν τα μαλακά τους μόρια στη συγκεκριμένη καρέκλα να είναι αρκετοί. Βέβαια θα μου πείτε μόλις πριν μερικούς μήνες άρχισε η νέα θητεία, για τις επόμενες εκλογές έχουμε καιρό. Ε’ πως… τα φρόνιμα παιδιά πριν πεινάσουν…
Λέγεται ότι οι Αμερικανοί Πρόεδροι ξοδεύουν την πρώτη τετραετία για την επανεκλογή τους και τη δεύτερη για την υστεροφημία τους, καθώς οι πατέρες του μεγάλου αυτού έθνους έκριναν ότι οχτώ χρόνια είναι ικανό διάστημα για κάποιον να ξεδιπλώσει τις αρετές του προς όφελος της κοινωνίας.
Από κει και πέρα τα αρνητικά υπολείπονται των θετικών, στην καλύτερη των περιπτώσεων υπάρχει μια συντήρηση όσων έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα και στην χειρότερη, η δημιουργία «συστήματος» εξουσίας εμποδίζει κάθε υγιή προσπάθεια προόδου και εκσυγχρονισμού. Στην δική μας περίπτωση αυτό (το δεύτερο) δεν συμβαίνει, δεν μπορώ όμως να μην παρατηρήσω έναν εφησυχασμό, μια έλλειψη οράματος και μια καθυστέρηση ανταπόκρισης που με δεδομένη την μακρόχρονη πλέον εμπειρία δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
Μιας όμως και άνοιξε η άκαιρη κουβέντα καλό θα είναι να συμπεριλάβουμε στα σχέδια μας και τα νέα δεδομένα, καθώς σήμερα με τον σκληρό τρόπο διαπιστώνουμε ότι η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού δεν αποτελεί συνετή επιλογή. Εδώ θα ήθελα να θυμίσω ότι τις επιλογές για το μέλλον ενός τόπου το κάνουν οι πολίτες με την ψήφο τους, η ηγεσία που θα επιλέξουν όμως έχει χρέος να τους δείξει την κατεύθυνση και τον τρόπο. Στο μακρινό 2007, στις απαρχές του σημερινού δημαρχιακού συστήματος έγραφα συχνά για την «Πεφωτισμένη Δεσποτεία» ως μοναδική διέξοδο υπέρβασης των τότε προβλημάτων που ταλάνιζαν την πολιτεία μας. Ακούστηκα, επικροτήθηκα (τότε), ευχαριστώ πολύ. Σήμερα η πολιτεία μας είναι πιστεύω έτοιμη για το επόμενο βήμα για το οποίο δυστυχώς δεν βλέπω ετοιμασίες. Κάθε άλλο, αυτό που βλέπω είναι ένας συνδυασμός ικανοποίησης για τα πεπραγμένα, ευαρέσκειας για το παρόν και κάποιας υπεροψίας, ευτυχώς όχι από όλους.
Αυτά, η ικανοποίηση, η ευαρέσκεια και η υπεροψία είναι και τα πρώτα που ο επιτυχημένος δήμαρχος Ρεθέμνους Γιώργης Μαρινάκης πρέπει να καταπολεμήσει για να οικοδομήσει την υστεροφημία του, κάτι που είμαι βέβαιος τον ενδιαφέρει και μάλιστα πολύ. Απαλλαγμένος από ψηφοθηρικές σκοπιμότητες να κάνει αυτά που γνωρίζει πως πρέπει να γίνουν, να απορρίψει αυτά που ξέρει ότι δεν πρέπει να γίνουν και να βρει την σοφία να μας τα εξηγήσει.