«Όμως οι επισκέπτες μας πρέπει να νιώθουν σιγουριά πως εδώ εκτός από καλοπέραση θα βρουν και καλές συνθήκες περίθαλψης, αν χρειαστεί. Αυτό πιθανότατα θα είναι το διακύβευμα των τουριστικών προορισμών για τις επόμενες δεκαετίες, καθώς οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί γερνούν και οι άνθρωποι ψηλά στη λίστα των κριτηρίων επιλογής του τόπου των επόμενων διακοπών τους θα βάζουν και τα υγειονομικά του standards». Στο Ρέθεμνος τα πήγαμε καλά, αλλά το ότι δεν είδαμε την πραγματικά τρομακτική εικόνα της πανδημίας μάς κάνει να δείχνουμε για την ώρα μια κάποια επιπολαιότητα. Είμαι βέβαιος πως γρήγορα και σε κάθε περίπτωση πριν την άφιξη των πρώτων τουριστών, θα πρέπει να έχουμε αναθεωρήσει για πολλούς και διάφορους λόγους: πρώτα απ όλα για την προστασία όλων, έπειτα για να μείνει η καλή εικόνα της χώρας και να κεφαλαιοποιήσουμε τα κέρδη του χρόνου, για να ανέβουμε επίπεδο σαν προορισμός.
Η αυστηρή εφαρμογή των υγειονομικών μέτρων όμως απαιτείται και για έναν ίσως σπουδαιότερο για τις επιχειρήσεις λόγο: για την αποφυγή οποιασδήποτε αστικής ευθύνης. Όπως και στο αναλυτικότατο άρθρο του ο συμπολίτης δικηγόρος κ. Μανώλης Ι. Φουρφουλάκης εξηγεί, εάν τα υγειονομικά πρωτόκολλα τηρούνται ευλαβικά τότε το βάρος της απόδειξης (ότι κάποιος «κόλλησε» τον κορονοϊό στη συγκεκριμένη επιχείρηση) πέφτει στον όποιον προσβεβλημένο ο οποίος οφείλει να αποδείξει ότι η επιχείρηση δεν τήρησε τους όρους των υγειονομικών πρωτοκόλλων και ποιους συγκεκριμένα. Με άλλα λόγια, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο εφαρμόζουμε τα μέτρα…
Γράφαμε προχθές πως το επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης ενός τόπου στο μέλλον θα αποτελεί σημαντικό παράγοντα διαφήμισης του. Οι άρχοντες μας θα πρέπει να φροντίσουν για την στελέχωση αλλά και τη βελτίωση του ξενοδοχειακού κομματιού του νοσοκομείου μας. Στο μέλλον θα αποτελεί ζωτικό του τουρισμού ζήτημα. Υπάρχει όμως και ένα ακόμα σημείο, σημερινό. Ο άτυχος επισκέπτης που διαγνώστηκε με κορονοϊό κατά τη διάρκεια των διακοπών του θα πρέπει να φιλοξενηθεί στο διάστημα της καραντίνας του σε ειδικά μισθωμένο ξενοδοχείο. Δυστυχώς τα μικρά κονδύλια που έχουν προϋπολογιστεί δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες, οι δύστυχοι θα είναι διπλά άτυχοι αφού και οι διακοπές τους χάλασαν και σε ξενοδοχείο της συμφοράς τους μετέφεραν.
Λέμε πως ο πολιτισμός μιας κοινωνίας είναι ανάλογος της συμπεριφοράς της προς τα αδύναμα μέλη της και οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι επίσης ψυχολογικά ευάλωτοι (στεναχώρια για τις χαμένες διακοπές και αγωνία για την ασθένεια). Αν κάπως βρεθεί τρόπος φιλοξενίας και τα μέτρα απομόνωσης να τηρηθούν και οι άνθρωποι να φιλοξενηθούν σε αναβαθμισμένο ξενοδοχείο η συμπεριφορά μας αυτή θα εκτιμηθεί, είναι βέβαιο. Για τον λόγο πως η στιγμή που θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση δεν αργεί, ας προνοήσουμε θεσμικά, δήμος και σύλλογος ξενοδόχων. Εκτός από καλή πράξη και απόδειξη Ρεθεμνιώτικης αξιοπρέπειας, θα είναι και μιας πρώτης τάξης διαφήμιση.
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations