Αν και σιγά σιγά αρχίζει και ο Έλληνας να συνειδητοποιεί το άσκοπο της απόκτησης πτυχίου αν αυτό δε συνοδεύεται από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ακόμα σοκάρεται από τη διαπίστωση ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε επιτυχημένη καριέρα ή έστω στη ζεστή αγκαλιά του δημοσίου.
Ακόμα και σήμερα πολλές οικογένειες οικειοθελώς, ολόχαρες στέλνουν τα παιδιά τους να «φοιτήσουν» σε μια κάποια σχολή, και μετά… βλέπουμε. Δυστυχώς, η αλλαγή δεν γίνεται όπως θα έπρεπε, από κάτω προς τα πάνω, η ελληνική οικογένεια δείχνει σφικτά εγκλωβισμένη στα κλισέ της, ευτυχώς, η κατάσταση με το νομοσχέδιο που ελευθερώνει τα ίδια τα πανεπιστήμια, θα βελτιωθεί εκ των πραγμάτων.
Τα στοιχεία αποκαλυπτικά, Βρετανία και Αμερική «θησαυρίζουν» εκμεταλλευόμενες τη δίψα των οικογενειών ολόκληρης της οικουμένης για ποιοτικές σπουδές στην ποιο «κοινή» παγκόσμια γλώσσα. Κινέζοι, Ινδοί, Έλληνες και Χιλιανοί μετά μανίας διεκδικούν μια θέση στα Βρετανικά και Αμερικάνικα πανεπιστήμια εισφέροντας δεκάδες δισεκατομμύρια στις αντίστοιχες οικονομίες.
Το όφελος για Βρετανία και Αμερική διπλό: πρώτα από τα χρήματα για δίδακτρα και διαμονή και δεύτερον και σπουδαιότερο, τα ιδρύματα από τα κέρδη τους χρηματοδοτούν έρευνα και υποτροφίες. Το δεύτερο είναι κατά πολύ σπουδαιότερο τού όχι αμελητέου πρώτου, για τον απλό λόγο ότι με την έρευνα κερδίζουν φήμη (μέσω των δημοσιεύσεων) και χρήμα (μέσω των πατεντών), ενώ ταυτόχρονα με τις υποτροφίες μαζεύουν τους καλύτερους εγκεφάλους του κόσμου να σπουδάσουν και να προσφέρουν εκεί. Τι έχεις να προσφέρεις στο ίδρυμα μας, είναι η συνηθέστερη ερώτηση που κάνουν στις συνεντεύξεις. Το τι έχουν αυτοί να προσφέρουν, γνωστό και δεδομένο…
Το… κόλπο πρώτος «μυρίστηκε» ο δαιμόνιος Σαρκοζί, όταν ακόμα ήταν υπουργός των Εσωτερικών στις κυβερνήσεις του Ζακ Σιράκ. Όταν έγινε πρόεδρος τα Γαλλικά πανεπιστήμια όχι μόνο δημιούργησαν προγράμματα στα «μισητά» Αγγλικά, μα τα προώθησαν δυναμικά μέσω των Γαλλικών Ινστιτούτων που προωθούν ανά τον κόσμο τη Γαλλική γλώσσα και πολιτισμό. Κάνοντας μάλιστα ρελάνς, τα Γαλλικά πανεπιστήμια, από τα γνωστότερα παγκοσμίως, όχι μόνο δεν χρεώνουν δίδακτρα, μα δίνουν και στεγαστικά επιδόματα. Ο χαμός κάθε Φεβρουάριο στην Αθηναϊκή Έκθεση Γαλλικών Πανεπιστημίων δεν είναι τυχαίος. Τα τελευταία χρόνια, ανάλογα κινούνται και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Πριν λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι η Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ προγραμματίζει αγγλόφωνα προγράμματα με δίδακτρα. Αν οι 17.000 € σοκάρουν, ενημερώνω ότι για Ιατρική είναι περισσότερα από ότι στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, λιγότερα όμως από την Κύπρο. Στις υπόλοιπες σχολές τα δίδακτρα θα είναι ασφαλώς πολύ χαμηλότερα, κι ας υπολογίσουμε ότι με αυτά τα χρήματα θα προσληφθούν νέοι διδάσκοντες (κάποια παιδιά μας θα επιστρέψουν από το εξωτερικό), θα δοθεί ώθηση στην έρευνα (επιπλέον προσλήψεις ερευνητών) και φυσικά, θα βοηθήσουν, μέσω των υποτροφιών, κι άλλα παιδιά να σπουδάσουν. Και όλα αυτά χωρίς κόστος, απλά γιατί βρήκαμε τα λογικά μας…