Σε µια από τις καλύτερες χρονικές των τελευταίων χρόνων εξελίσσεται η φετινή για τη βιοµηχανική ντοµάτα, µε τη συγκοµιδή στη Θεσσαλία να προσεγγίζει το 70% και να εισέρχεται στην τελευταία της φάση χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.
Ειδικότερα όσον αφορά στις παραδόσεις του προϊόντος πάντως δεν έλειψαν τα προβλήµατα, ειδικά κατά το δεύτερο δεκαήµερο του Αυγούστου, όταν οι ανάγκες συγκοµιδής ήταν µεγαλύτερες από τη δυναµικότητα των µονάδων µεταποίησης. Αυτό, παράλληλα µε το συνωστισµό που έφερε στα εργοστάσια, είχε ως αποτέλεσµα σοβαρές καθυστερήσεις στη συγκοµιδή της ντοµάτας και σε κάποιες περιπτώσεις την ποιοτική υποβάθµιση του προϊόντος και τις οικονοµικές απώλειες για τους παραγωγούς.
Σηµαντικά πάνω από το µέσο όρο οι αποδόσεις
Οι επιµέρους δυσκολίες ωστόσο δεν µεταβάλλουν τη συνολική εικόνα της καλλιέργειας για φέτος που ήταν ιδιαίτερα καλή, µε τις αποδόσεις να κινούνται σηµαντικά πάνω από το µέσο όρο των τελευταίων ετών και την ποιότητα του ντοµατοπολτού να κερδίζει… brix. Από την άλλη πλευρά, ακόµα και ο συνωστισµός στην αιχµή της συγκοµιδής, διευκόλυνε, όπως ήταν φυσικό, να µπουν πιο δυναµικά στο παιχνίδι των παραλαβών και µικρότερες εµβέλειας µονάδες, όπως για παράδειγµα η Agrofarm του πολύπαθου οµίλου εταιρειών Λεβεντάκη. Πληροφορίες µάλιστα θέλουν την τελευταία να αξιοποιεί την προσφορά προϊόντος στο αποκορύφωµα σεζόν και να αποµακρύνεται από την πρακτική της άµεσης εξόφλησης (µε την παράδοση) τουλάχιστον ενός µέρους της αξίας του προϊόντος και να επιστρέφει στην προσφιλή τακτική των δίµηνων και τρίµηνων επιταγών.
Ενισχύθηκε διεθνώς η ζήτηση
Θα πρέπει να αναφερθεί ακόµα ότι εµπορικά η χρονιά ξεκίνησε µε τις καλύτερες προϋποθέσεις, καθώς, οι συνθήκες πανδηµίας που έζησε η υφήλιος ενίσχυσαν τη διεθνή ζήτηση για προϊόντα που έχουν ως βάση τον ντοµατοπελτέ και γενικότερα για µεταποιηµένα προϊόντα ντοµάτας, κάτι που επέτρεψε στην εγχώρια βιοµηχανία να διαθέσει το σύνολο σχεδόν των αποθεµάτων της και µάλιστα σε πολύ καλές τιµές.
Αυτό που απασχολούσε κατά βάση από την αρχή της περιόδου και για µια χρονιά όλους τους συντελεστές του κλάδου, ήταν η εξέλιξη των καιρικών συνθηκών. Κι αυτό γιατί, τα τρία προηγούµενα χρόνια ο καιρός όχι µόνο δεν ευνόησε τη βιοµηχανική ντοµάτα αλλά έκανε πολλούς να ανησυχούν για το µέλλον της.
Πολλοί υποστήριζαν µάλιστα ότι τα στοιχεία κλιµατικής αλλαγής που άρχισαν να διαφαίνονται ενδεχοµένως να καθιστούσαν την Ελλάδα και τις αντίστοιχες περιοχές της Ηλείας και της Θεσσαλίας, τόπο αφιλόξενο για την συγκεκριµένη καλλιέργεια.
Σηµειωτέον ότι οι µειωµένες αποδόσεις που κατέγραψαν και µάλιστα διαδοχικά, ακόµα και πολύ καλά οργανωµένοι καλλιεργητές, υποχρέωσαν τη βιοµηχανία να βάλει λίγο πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη, προκειµένου να συγκρατήσει τους παραγωγούς, να τους πείσει δηλαδή να µείνουν στην καλλιέργεια. ∆εν είναι µάλιστα τυχαίο το γεγονός ότι σε µια προσπάθεια αναδιάρθρωσης των µονάδων και περιστολής των δαπανών, ο όµιλος Νοµικού, υποχρεώθηκε να κλείσει το εργοστάσιο στην περιοχή της Κωπαΐδας και να εξυπηρετήσει τους λίγους παραγωγούς που επέλεξαν να παραµείνουν στο προϊόν από τη µονάδα του ∆οµοκού.
Γενικότερα πάντως, ο κλάδος της βιοµηχανικής ντοµάτας βρίσκεται σε ένα µεταίχµιο. Ο παραδοσιακός ντοµατοπελτές στον οποίο εστιάζει κατά βάση η εγχώρια βιοµηχανία δεν περνάει και τις καλύτερες εποχές, καθώς δεν απηχεί τις νέες διατροφικές συνήθειες που φαίνεται να επικρατούν στο δυτικό κόσµο και για την κάλυψη των οποίων θα πρέπει να υπάρξει ένας επανασχεδιασµός και σε επίπεδο βιοµηχανίας.
Μ’ αυτή την έννοια, οι καλλιεργητές, καλό είναι να µην παρασυρθούν από την καλή εικόνα αποδόσεων και τιµών φέτος, παρά το γεγονός ότι η εγχώρια βιοµηχανία επιδιώκει να προσελκύσει περισσότερα στρέµµατα.
Άλλωστε η βιοµηχανική ντοµάτα είναι µια δύσκολη και απαιτητική από πλευράς εισροών καλλιέργεια, την οποία, µόνο πολύ καλά οργανωµένοι παραγωγοί µπορούν να υποστηρίξουν.
