Γράφει ο περιφερειακός σύμβουλος Γιάννης Μανούσακας Βλαντάς.
Στην Ελληνική μυθολογία είχαμε διαβάσει για την χώρα των λωτοφάγων , αλλά δεν διαφέρει και πολύ η μυθολογία μας από το σήμερα.
Σας καλωσορίζω λοιπόν στη χώρα των σανοφάγων.
Στη χώρα που στην ζυγαριά μπαίνει από την μια μεριά το κοινό καλό και από την άλλη το προσωπικό συμφέρον , αλλά παρόλο που το κοινό καλό υπερτερεί σε βάρος , επιλέγουμε το προσωπικό συμφέρον.
Που στην μια μεριά βάζουν τις ιδεοληψίες και στην άλλη την πραγματικότητα η οποία είναι βαρύτερη αλλά επιλέγουν και πάλι τις ιδεοληψίες.
Έπειτα έρχονται στο μυαλό μου οι στοίχοι του αείμνηστου Γεωργίου Σουρή :
«Ω Ελλάς ηρώων χώρα , τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα» κλπ.
Τα λόγια του Πολυζωίδη , αρνητή δικαστή του Κολοκοτρώνη :
«Διαιρωτώμαι Κύριοι , μήπως είμεθα ο λαός της πλάκας ;»
Και σε εποχές τότε , ιδιαίτερες.
Τελικά το πρόβλημα διαιωνίζεται και διογκώνεται.
Μας αρέσουν τα παχιά λόγια , τρελενόμαστε να ακούμε αυτά που μας συμφέρει , μας αρέσουν τα επαναστατικά πομπώδη φούμαρα παρόλο που δεν μπορούμε να δούμε μέχρι το απόγευμα. Για το αύριο , έχει ο θεός !!!!
Και αυτά τα έχουν καταλάβει κάποιοι και το εκμεταλλεύονται.
Άπιστοι , άθεοι δηλωμένοι , που πότε πότε κάνουν τον σταυρό τους και ορκίζονται στο Ευαγγέλιο ! Που σιχαίνονται τα θεία αλλά στην εκκλησιαστική λειτουργία , πρώτοι για κάμερες και φωτογραφία.
Που στον πόλεμο της πανδημίας , στα λόγια βάζουν πλάτη , στην πράξη κατεβάζουν τον κόσμο στα χαρακώματα με τις νάρκες.
Που τάζουν νομιμότητα , αλλά όταν πάρουν καρέκλα , μοιράζουν εκατομμύρια με απευθείας αναθέσεις , χωρίς έργο.
Και έχουν και το θράσος , την ώρα της μάχης που όπως δείχνει πάμε για νίκη , να προτείνουν στον κόσμο τους οπισθοχώρηση και παράδωση στον εχθρό.
Παράδωση στο εχθρό , καθώς όμως έχουν φροντίσει οι ίδιοι οι διατάκτες, να διαφύγουν τον κίνδυνο με κάποια εναλλακτική.
Με λίγα λόγια , στέλνουν κόσμο σε βέβαιο θάνατο αρκεί πρώτα να έρθουν εκλογές , να υφαρπάζουν τους ψήφους και μετά τον ψήφο , ψοφάτε σανοφάγοι.
Και ναι , έχουν κοινό !
Έχουν τον κόσμο που επέλεξε από την ζυγαριά την ιδαιοληψία και το προσωπικό του συμφέρον και τους πουλάνε φούμαρα.
Και αυτοί τα χάφτουν.
Και είναι πολλοί !!!!!!!
Και ο διαχειριστής της διαλυμένης , καμένης , κατεστραμμένης πολυκατοικίας που την παρέλαβε σε αυτή την κατάσταση από τον προηγούμενο διαχειριστή που ήταν και πολιτικόμηχανικός , προσπαθεί να ξαναχτίσει την πολυκατοικία , εν μέσω πολέμου , βομβών και εκρήξεων.
Και πάλι ο κόσμος δεν βλέπει την πραγματικότητα , αλλά κοιτάζει το στάχυ και το λιγουρεύεται.
Ε , δεν υπάρχει σωτηρία σε αυτή την χώρα της πραγματικότητας , η οποία θα μπορούσε όμως να ήταν παραμύθι στα χρόνια του Αισώπου !