Όπως αναφέρει ο κ. Παρασύρης «το φαινόμενο των αστέγων έχει λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις και σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, περί τους 20.000 υπολογίζονται σήμερα οι άνθρωποι που κοιμούνται στο δρόμο, σε εγκαταλελειμμένα σπίτια ή σε άδειες αποθήκες». Το νούμερο αυτό αφορά μόνο όσους έχουν καταγράψει οι αρμόδιες υπηρεσίες. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι που δεν είναι καταγεγραμμένοι.
Το φάσμα της φτώχειας έχει αρχίσει πλέον να απλώνεται επικίνδυνα στην Ελλάδα με αποτέλεσμα θίγονται όλο και περισσότεροι άνθρωποι που χάνουν τη δουλειά τους και το σπίτι τους και εν μία νυκτί.
Σοκ δεν προκαλούν μόνο τα ποσοτικά στοιχεία αλλά και τα ποιοτικά στοιχεία γύρω από την κοινωνική διαστρωμμάτωση των αστέγων, αφού το φαινόμενο φαίνεται πλέον να πιάνει ανθρώπους όλου του κοινωνικού φάσματος και οικογενειάρχες, εξαιτίας της κρίσης, την ανεργίας, και της εξαθλίωσης. Oι νεοάστεγοι της Ελλάδας ,που όπως λένε ειδικές οργανώσεις έχουν αυξηθεί έως και 25%.
Το προφίλ των ανθρώπων που διαβιούν στον δρόμο ή σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης έχει αλλάξει. Πρόκειται για άτομα παραγωγικών ηλικιών, νέοι με μισθούς 500 ευρώ, άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους λίγο πριν από τη σύνταξη ενώ σε σύγκριση με τον παραδοσιακό πληθυσμό των αστέγων έχουν μέτριο ως υψηλό μορφωτικό επίπεδο, δεν παρουσιάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, εξαρτήσεις ή προβλήματα παραβατικότητας.
Το φαινόμενο επομένως τονίζει ο κ. Παρασύρης «πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα διότι όπως φαίνεται από έρευνες που έχουν γίνει στο εξωτερικό , άστεγοι που έμειναν πολλά χρόνια στο δρόμο δεν κατάφεραν να επανενταχθούν στην κοινωνία, ακόμη και στις περιπτώσεις που τους προσφέρθηκαν δουλειά και σπίτι. Γρήγορα εγκατέλειψαν την κανονική ζωή, επέστρεψαν στο δρόμο και πέθαναν εκεί».
Κατόπιν τούτων ζητάει ο κ. Παρασύρης από τους αρμόδιους Υπουργούς άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος και ειδικότερα κίνητρα επανένταξης αστέγων και ειδικότερα των παραγωγικών ηλικιών στον κανονικό εργασιακό και κοινωνικό βίο. Επιπλέον ο βουλευτής προτείνει στους Υπουργούς να εισηγηθούν στους δανειστές της χώρας και στους θεσμούς εποπτείας του ελληνικού δημοσιονομικού προγράμματος, να εγκριθούν πρόσθετες κοινωνικές δαπάνες για την αντιμετώπιση της του ζητήματος των αστέγων, οι οποίες δεν θα υπολογιστούν ως ανασταλτικό έλλειμμα επιβαρύνοντας επιπλέον το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.