Στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
«Για άλλη μια φορά είμαστε αναγκασμένες-οι να θέσουμε το ζήτημα της αστεγίας στην πόλη μας και τη διαχρονική άρνηση του Δήμου να στηρίξει τους ευάλωτους συνανθρώπους μας που βρίσκονται ξανά εκτεθειμένοι στο κρύο του χειμώνα. Ενός εύρωστου Δήμου που επιλέγει να δαπανά εξωφρενικά ποσά σε έργα βιτρίνας και καμπάνιες διαφήμισης του τόπου ως τουριστικό προϊόν. Ενός Δήμου που αρνείται την παροχή βοήθειας, ακόμη και σε εκκλήσεις της κοινωνικής υπηρεσίας του Νοσοκομείου, ενώ αρκείται στη μεσαιωνική “τακτοποίηση” ευάλωτων ανθρώπων, άλλοτε στο γηροκομείο, άλλοτε στην ψυχιατρική κλινική και τις περισσότερες φορές στο πουθενά ή στην –άνευ σχολίων– παραίνεση “πάτε στο στέκι” ή “πάτε στην rosa nera”…
Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ακόμη ένας ανοιχτός σε 24ωρη βάση, θερμαινόμενος χώρος σε μια πόλη όπου στο παρελθόν έχουν καταγραφεί νεκροί άστεγοι, ή περιστατικά όπως πρόσφατα η φωτιά σε εγκαταλελειμμένο σπίτι που είχαν βρει καταφύγιο άστεγοι συμπολίτες μας και προσπαθούσαν να ζεσταθούν. Από το 2009 γράφουμε ξανά και ξανά τα ίδια σε παρεμβάσεις, ανακοινώσεις, τοποθετήσεις ακόμη και σε συναντήσεις με τους εκάστοτε αρμόδιους της κοινωνικής πολιτικής του Δήμου. Τα αιτήματα παραμένουν σχεδόν ίδια σε μια πόλη όπου οι άστεγοι δε σταματούν να αυξάνονται.
Η ανεπάρκεια του Δήμου στο ζήτημα δεν κρύβεται πίσω από λύσεις μικρής κλίμακας μη αντίστοιχες της πραγματικής ανάγκης εκεί έξω, όπως το υπνωτήριο των μόλις 14 κλινών στο οποίο τα κριτήρια κι η γραφειοκρατία που απαιτείται συνιστούν εμπόδια στο ν’ αποκτήσει κανείς πρόσβαση ή στο 12ωρο έκτακτο άνοιγμα του χώρου του ΚΑΠΗ τις μέρες των ακραίων καιρικών συνθηκών.
Αναρωτιόμαστε ξανά: πότε ένας άνθρωπος θεωρείται άστεγος και άρα χρήζει κοινωνικής πρόνοιας; Θεωρείται άστεγος όταν ζει στους δρόμους της πόλης; Όταν ζει σε ένα παράπηγμα το οποίο δεν έχει ρεύμα ή νερό ή θέρμανση ή όλα τα παραπάνω; Όταν δεν έχει τα “απαραίτητα αποδεικτικά έγγραφα” για να θεωρείται πολίτης και άρα “είναι αόρατος” για το σύστημα; Όταν ακόμη διαβιεί διαρκώς υπό την απειλή της έξωσης; Μήπως όταν δεν υπάρχουν φωτογραφίες του σε τοπικά ΜΜΕ, δεν είναι και άστεγος;
Το παράλογο που συμβαίνει σ’ αυτή την πόλη με τόσα άδεια κτήρια και τόσους ανθρώπους στο δρόμο, θέτει σε προτεραιότητα μια καταγραφή των άδειων οικημάτων ώστε να παραχωρηθούν σε όσους-ες το έχουν ανάγκη ή τουλάχιστον να νομιμοποιηθεί η ελεύθερη χρήση των κενών χώρων, σίγουρα όσων ανήκουν στον Δήμο. Έτσι, μ’ έναν ανέξοδο στην πραγματικότητα τρόπο, ο Δήμος Χανίων θα επενδύσει πραγματικά στον πολιτισμό, όπως συχνά κομπάζει ότι κάνει και θα απαντήσει στις ανάγκες των ευάλωτων συμπολιτών.
Εμείς απ’ τη μεριά μας, συλλέγουμε καθημερινά, 19.00-21.00 στον χώρο μας κουβέρτες, παπλώματα, υπνόσακους, μπουφάν, σκούφους, γάντια και κάλτσες, καθώς το απόθεμά μας στα παραπάνω είδη έχει εξαντληθεί κι οι ανάγκες έχουν πολλαπλασιαστεί δεδομένων των καιρικών συνθηκών των τελευταίων ημερών.»
