Μέσα από ανακοίνωσή της, η Ελευθερία Λιονάκη, που διατελεί Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου γυναικών στο Μάλεμε, γνωστοποίησε τη συμμετοχή της τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές στο πλευρό του Δημήτρη Ανθούση και τη Λαϊκή Συσπείρωση Πλατανιά.
Η ανακοίνωσή της:
Αγαπητέ υποψήφιε δήμαρχε, για το δήμο Πλατανιά, Δημήτρη Ανθούση
Διάβασα τα κείμενα- χαιρετισμούς, των ανθρώπων οι οποίοι αποδέχτηκαν το αίτημα σου, να είναι συνοδοιπόροι σου, στους αγώνες για το δήμο μας, το δήμο Πλατανιά, όπου θέλουμε να ζούμε με ασφάλεια και πολιτισμό.
Άνθρωποι έντιμοι και αγωνιστές για το δίκαιο και το ωραίο.
Είναι τιμή μου να είμαι ανάμεσα τους.
Μια μέρα ρωτήθηκε ένας στοχαστής της ιατρικής, ποιά είναι η πιο σοβαρή ασθένεια του αιώνα. Οι παρόντες περίμεναν ν απαντήσει, ο καρκίνος, το έμφραγμα. Με μεγάλη τους έκπληξη ο επιστήμονας απάντησε: Η ΑΔΙΑΦΟΡΊΑ .Όλοι τους κοιτάχτηκαν και ο καθένας τους αντιλήφθηκε, ότι ήταν σοβαρά άρρωστος. Όταν ρωτήθηκε ποιά είναι η θεραπεία, απάντησε: ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΤΕ .
Και να το πολεμήσετε, προσθέτω εγώ.
Γι αυτό, χαίρομαι που προτεραιότητα της Λαϊκής Συσπείρωσης, είναι η ενεργοποίηση των πολιτών, μέσα από την κοινότητα, τους πολιτιστικούς συλλόγους, την εκκλησία, τα αθλητικά σωματεία, τις γενικές συνελεύσεις, συνεργασίες των τοπικών κοινωνιών, να παίρνονται αποφάσεις και να γίνονται διεκδικήσεις στο πλάι της δημοτικής αρχής.
Είναι απαράδεκτο στη σημερινή εποχή, με την εξέλιξη της επιστήμης σε τέτοιο βαθμό, να ζούμε καταστάσεις, σαν κι αυτές που ζούμε, τα τελευταία χρόνια. Η τεχνολογία απογειώνεται, το ήθος και ο πολιτισμός καταβαραθρώνονται. Η αλαζονεία και η απληστία του ανθρώπου, τον κάνει να προβάλλει την ίδια του τη φύση, πάνω στη φύση.
Εν καιρώ Ειρήνης, πόσοι νεκροί και καταστροφές στη χώρα μας.!!.
Πού είναι τα έργα προστασίας του πολίτη, του περιβάλλοντος, της φύσης;
Η ρίζα αυτών των κακών είναι η αδιαφορία και η ανευθυνότητα. Κανείς δεν λογοδοτεί πουθενά και για τίποτα.
Η δικαιοσύνη βλέπει, αλλά δεν ακούει και κυρίως δεν μιλεί.
Πού είναι τα έργα προστασίας από τις αρρώστιες ( covid-19 διαχείριση) , τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς, την ασφαλή μετακίνηση, τα ατυχήματα.
Μελέτες υπάρχουν και μάλιστα ακριβοπληρωμένες.
Που είναι το προσωπικό του Δήμου και τα μηχανήματα και οι εργάτες να τις εφαρμόσουν;
Οι δήμοι ( και ο δικός μας ) έχουν αποψιλωθεί από το προσωπικό τους Έτσι περιμένουμε τους σωτήρες εργολάβους. Τον φτηνότερο βέβαια. Και περιμένουμε και περιμένουμε…πότε θα τελειώσει το έργο ( όπως το πολυδύναμο ιατρείο του Δήμου μας)Η καθαριότητα και η ανακύκλωση χωλαίνουν . Έργα συντήρησης: δεν υπάρχει το προσωπικό.
Αγροτικά ιατρεία; ΕΚΑΒ ;
Πολιτισμός: εδώ έχουμε ψίχουλα. Όπως και για άλλα, δεν υπάρχουν οι κωδικοί για να δώσουνε χρήματα.
Πολιτισμός δεν είναι μόνο η τέχνη, η διατήρηση της παράδοσης με τα δεκάδες πανηγύρια κάθε καλοκαίρι από τους πολιτιστικούς συλλόγους.
Πολιτισμός είναι η παιδεία και η κοινωνικη πολιτική : σχολικά κτίρια ασφαλή, στελεχωμενα σύμφωνα με τις ανάγκες , δομές υγείας και φροντίδας και δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών , ατόμων με ειδικές ανάγκες, των ηλικιωμένων
Γύρω μας δεκάδες κτίρια εγκαταλελημένα ετοιμόρροπα κι όμως υπάρχει έλλειψη κατοικιών
και άνθρωποι που ζουν σε απαράδεκτες έως επικίνδυνες συνθήκες.
Δεν γνωρίζω επίσης και είναι σοβαρό γιατί ο προϋπολογισμός που εγκρίνεται για κάποια έργα, φτάνει στο τέλος να μην έχει χρησιμοποιηθεί ούτε ο μισός.
Και για μένα , ένα σημαντικό θέμα ήθους και δημοκρατιας, είναι ο αποκλεισμός από επιτροπές και συζητήσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης με το πρόσχημα ότι έχουν τη μικρότερη αντιπροσώπευση στο δημοτικό συμβούλιο .(έτσι λένε οι δημοκρατικοί κανονισμοί, που ,αλλοίμονο ,δεν διανοείται κανείς να παραβλέψει ).
Εμείς, που δεχόμαστε να συμπορευτούμε με τον Δημήτρη Ανθούση στο ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης, δεν φοβόμαστε να συγκρουστούμε με κανένα διεκδικώντας αυτά που δικαιούμαστε, που είναι αυτά που δικαιούται κάθε άνθρωπος στο Δήμο μας, κάθε άνθρωπος στην πατρίδα μας, κάθε άνθρωπος σ όλη τη Γη.
Δικαιούμαστε ζωή ασφαλή, αξιοπρεπή, ανθρώπινη, χαρούμενη, στο μπόι του ανθρώπου.
Φτάνει να θεραπευτούμε από την αδιαφορία και να νοιαζόμαστε για όλους και για όλα».
