Αποχαιρετώντας σιγά σιγά τους επισκέπτες μας από το εξωτερικό και με την Κρήτη να “οδεύει” προς το το τέλος άλλης μιας τουριστικής σεζόν, πριν οι επιχειρηματίες του κλάδου κάνουν “ταμείο”, ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω… Ας γυρίσουμε μερικούς μήνες πίσω, πριν η σεζόν ξεκινήσει, πριν οι ορδές τουριστών κατακλύσουν το νησί μας, πριν μπουν … τα κεφάλια μέσα – κατά το κοινώς λεγόμενο – για να βγει η σεζόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Στο ξεκίνημα της τουριστικής περιόδου και με τον Τουρισμό μας να έχει περάσει – όχι αλώβητος, φυσικά – από δύο χρόνια πανδημίας και ακολούθως από τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση, οι επιχειρηματίες του Τουρισμού είχαν να αντιμετωπίσουν πολλαπλά μέτωπα: από τη μία τα αυξημένα κόστη κι από την άλλη την έλλειψη προσωπικού.
Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα μεγάλο και κρίσιμο ζήτημα, χωρίς κανένας να έχει αντιληφθεί πλήρως πώς τα ξενοδοχεία και οι χώροι εστίασης βρέθηκαν … χωρίς προσωπικό!
Μια επιδερμική εκτίμηση θα έκανε λόγο για μισθούς δυσανάλογους των παρεχόμενων υπηρεσιών και των ευθυνών, που έκαναν τους εργαζόμενους να αλλάξουν κλάδο κι αντικείμενο. Όμως η άτυπη πλειοδοσία της οποίας γίναμε μάρτυρες στην αρχή της σεζόν, με τους ξενοδόχους να αυξάνουν τις απολαβές, προκειμένου να καταφέρουν να προσελκύσουν προσωπικό, απέδειξε ότι το κενό βρίσκεται αλλού και όχι (μόνο) στα χρηματικά ποσά!
Διαπιστώσαμε ότι δεν έχουμε όσο προσωπικό χρειαζόμαστε – και αναφέρομαι σε εκπαιδευμένο, καταρτισμένο προσωπικό που θα αποτελέσει το καλύτερο πρόσωπο του Τουρισμού και της Κρήτης, στο εξωτερικό. Η πρακτική “εισαγωγής” ανειδίκευτων εργαζομένων έχει αποδείξει ότι δεν συνεισφέρει στο επιθυμητό, ανώτερης ποιότητας, τουριστικό προϊόν που προσελκύει και αντίστοιχης “δυναμικής” επισκέπτες.
Το “κλειδί” βρίσκεται στην Εκπαίδευση και τη διασύνδεσή της με την αγορά εργασίας. Είναι πια κοινώς αποδεκτό ότι στο νησί μας, για το οποίο ο Τουρισμός αποτελεί πυλώνα της Οικονομίας, είναι απαραίτητη η λειτουργία Σχολών για την εκπαίδευση, κατάρτιση αλλά και δια βίου επιμόρφωση των ανθρώπων που επιθυμούν να εργαστούν στον Τουρισμό αλλά και όσων ήδη εργάζονται σε αυτό τον κλάδο.
Μία σκέψη είναι τα τουριστικά επαγγέλματα να συνεχίσουν να διδάσκονται στα ΕΠΑΛ, ως ειδικότητα, όμως επιπλέον να επεκταθούν στο εύρος των ειδικοτήτων, προκειμένου να παράγουμε περισσότερους επαγγελματίες του Τουρισμού, οι οποίοι εν συνεχεία (πάντα στο πλαίσιο συνεργασιών) θα διοχετεύονται άμεσα στην αγορά εργασίας.
Το βασικότερο όλων όμως το άφησα για το τέλος, γιατί αποτελεί και τη μεγαλύτερη πρόκληση: Οι νέοι εργαζόμενοι, οι νέοι επαγγελματίες που εισέρχονται στον χώρο του Τουρισμού πρέπει να ρίξουν το βλέμμα πέρα από την επαγγελματική αποκατάσταση με τη στενή έννοια του όρου.
Θα πρέπει να καταφέρουν να βρουν την έμπνευση, να γίνουν κοινωνοί του οράματος για τον Τουρισμό στο νησί μας αλλά και να αισθανθούν ότι είναι πραγματικά αναπόσπαστος κρίκος για το ανώτερο τουριστικό προϊόν που η Κρήτη μπορεί να προσφέρει! Είναι στο χέρι όλων μας να το συνδιαμορφώσουμε αλλά και να δώσουμε έμπνευση και κίνητρο στους νεοεισερχόμενους στον κλάδο του Τουρισμού.