Στην Κρήτη συγκεκριμένα, αρκετά τοπικά ΜΜΕ έσπευσαν να υιοθετήσουν αυτές τις προβλέψεις.
Θυμάμαι εδώ και ίσως είκοσι χρόνια κάθε έναρξη της τουριστικής σεζόν να εμφανίζονται οι γνωστές \”Κασσάνδρες\” οι οποίες τροφοδοτούν με σχόλια Αρμαγεδδώνος τα ΜΜΕ τα οποία με τη σειρά τους συνεχίζουν το γαϊτανάκι της καταστροφής διότι ως γνωστόν αν δεν πουλήσεις φρίκη δεν πουλάς γενικώς.
Πόσες και πόσες φορές έχουμε ακούσει το γνωστό τροπάριο της Μεγάλης Εβδομάδος του Καλοκαιριού που ψέλνουν στεντόρια διάφοροι ανόητοι ή εσκεμμένα παραπληροφορούντες οτι δήθεν τα ξενοδοχεία τους είναι άδεια και οι τουρίστες που έρχονται πίνουν μια λεμονάδα στα τέσσερα ή αγοράζουν 60 γραμμάρια καρπούζι;
Πόσες φορές δεν ακούσαμε οτι έχουν μπει μέσα όλοι οι ξενοδόχοι και οτι δεν έχουν ψωμί να φάνε, πόσο μάλλον να πληρώσουν το προσωπικό τους;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Κρίση υπάρχει, ξενοδοχεία υποφέρουν, \”κανόνια\” σκάνε στην αγορά κάθε μέρα αφού πολλοί μπίζνεσμεν του τουρισμού δούλευαν με \”αέρα πατέρα\” και επιταγές εικοσαετίας.
Όπως επίσης λογικό είναι αν φέρεις τουρίστες από το Μπέρμιγχαμ ή από κάτι χωριουδάκια που δεν τα ξέρει η μάνα τους, οτι θα ψωνίζουν πατατάκια τσιπς και μπίρες για πρωϊνό, μεσημεριανό και βραδυνό.
Επιπλέον λογικό είναι να μπορείς να ελίσσεσαι απέναντι στην ΤΟΥΙ και στην ΤΕΖ και στον Τόμας Κούκ που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις αν το θελήσουν. Γιατί να δεχτείς κύριε επιχειρηματία πακέτα με 15 ευρώ all inclusive και μετά να λες οτι δυστυχείς; Γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι το συνεδριακό τουρισμό, το θρησκευτικό τουρισμό και τόσα άλλα είδη;
Για να επιστρέψω στην αρχική μου εισαγωγή, μόλις πριν λίγες μέρες, πάλι παράγοντες του τουρισμού \”διέρρευσαν\” στα μίντια οτι τώρα, ω του θαύματος, έρχονται τουρίστες και \”το πράγμα ζεσταίνεται\”.
Ας μην μπω στη λογική οτι κάποιοι ξενοδόχοι και λοιποί επιχειρηματίες ίσως θέλησαν να μειώσουν μισθούς ισχυριζόμενοι οτι πλήττονται από την κρίση ή την έλλειψη ρευστού.
Ας μην σκεφτούμε οτι η \”κλάψα\” χρησιμοποιείται ίσως έντεχνα από κάποιους για να περάσουν μέτρα επιπλέον ευτελισμού των απολαβών των εργαζομένων στον τουρισμό.
Διότι, αν αυτό συμβαίνει, τότε θα πρέπει να παρέμβει η πολιτεία και οι αρχές. Ο τουρισμός μπορεί να είναι και είναι μια όαση εργασιακής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής αν αξιοποιηθεί σωστά και παράλληλα διαφημίζει και τη χώρα.
Άν όμως έχουμε να κάνουμε με \”κλαψιάρηδες\” επιχειρηματίες, είτε με αληθινά επιχειρήματα ή όχι, το μόνο που μένει είναι το αντικίνητρο στους εργαζόμενους να δουλέψουν σωστά και με καθαρό μυαλό. Και με ένα κακό κίνητρο δεν φέρνεις πελάτες. Άρα χάνουν και οι επιχειρηματίες, άρα χάνει και ο τόπος. Ας το σκεφτούν.
Εξάλλου ήλιος και θάλασσα υπάρχουν σε πολλά μέρη του κόσμου.
Μανόλης Μπουχαλάκης
Εκπαιδευτικός – Δημοσιογράφος