Ο Μπιλ Γκέιτς, ο φιλάνθρωπος δισεκατομμυριούχος, ιδρυτής της Microsoft, τιμήθηκε στις 24 Οκτωβρίου μαζί με τον επενδυτή Γουόρεν Μπάφετ, με το βραβείο του αμερικανικού κλάδου του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (PAM), για τη στράτευσή του στον αγώνα κατά της πείνας.

Την Πέμπτη στις Κάννες ο Γκέιτς έγινε ο πρώτος επιχειρηματίας που μίλησε ποτέ σε Σύνοδο των ηγετών της Ομάδας των Είκοσι (G20). Πριν από τη Σύνοδο ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί του είχε ζητήσει να παρουσιάσει στο G20 μια έκθεση γύρω από νέους τρόπους με τους οποίους μπορεί να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη.

Σε συνέντευξή του στη γαλλική «Λε Μοντ», ο Γκέιτς δηλώνει «σοκαρισμένος» από το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα ο πλανήτης εξακολουθεί να υποφέρει από την πείνα και τη φτώχεια.

Ο λιμός στο Κέρας της Αφρικής πλήττει 13 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε 30.000 παιδιά κάτω των 5 ετών. Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί; Εν μέρει. Αν είχαμε κάνει προηγουμένως ορισμένες μακροπρόθεσμες επενδύσεις, οι επιπτώσεις θα είχαν αμβλυνθεί πολύ. Προκαλεί σοκ το γεγονός ότι ένας λιμός τέτοιας έκτασης μπορεί να εκδηλώνεται εν έτει 2011. Ο κόσμος έχει τους πόρους, τη γνώση και τα εργαλεία για να βοηθήσει τους φτωχότερους να ξεπεράσουν την πείνα και την ακραία φτώχεια.

Το ίδρυμά σας ασχολούνταν περισσότερο με την υγεία. Γιατί ενδιαφερθήκατε για τη γεωργία;
Η Παγκόσμια Τράπεζα έδειξε πως η καλύτερη επένδυση για να μειωθεί η φτώχεια είναι η ανάπτυξη της γεωργίας: το 77% των πιο φτωχών ανθρώπων στον πλανήτη είναι καλλιεργητές. Στις αρχές του 2000 αρχίσαμε να σκεπτόμαστε πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε καλύτερα τις φτωχές χώρες για να γίνουν αυτάρκεις. Η «πράσινη επανάσταση», η οποία ήταν επιτυχημένη στην Ασία, δεν έγινε ποτέ στην Αφρική. Μπορούμε να διπλασιάσουμε την απόδοση σχεδόν όλων των καλλιεργειών στην Αφρική. Αυτό είναι κεφαλαιώδες! Ομως είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο. Για τις έρευνες στους σπόρους, πρέπει να περιμένουμε μια δεκαετία.

Στις Κάννες είστε ο πρώτος ιδιώτης που πήρε ποτέ τον λόγο ενώπιον του G20. Γιατί δεχθήκατε;
Με κάλεσε ο Πρόεδρος Σαρκοζί. Είναι μια πραγματική τιμή. Είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω πώς καθεμιά από τις χώρες του G20 εργάζεται, μαζί με τον ιδιωτικό τομέα, για να βελτιώσει τις συνθήκες των πιο φτωχών. Ακόμη και σ\’ αυτούς τους καιρούς της οξείας οικονομικής αβεβαιότητας, είναι κάτι που οι χώρες πρέπει να συνεχίσουν να κάνουν. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη στους φτωχότερους, ακόμη και σ\’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Η δημοσιονομική κρίση δεν πρέπει να επηρεάσει προγράμματα όπως αυτά που αφορούν στη γεωργία. Η επένδυση στα προγράμματα αυτά έχει ισχυρή απόδοση και ενισχύει τη σταθερότητα και την ανάπτυξη. Ενα εμβόλιο μπορεί να σώσει ανθρώπινες ζωές με λίγες χιλιάδες δολάρια. Απευθύνω έκκληση στους ηγέτες να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, ακόμη και σ\’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Και μιλάω για μερικούς φόρους που μπορούν να τους βοηθήσουν να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους. Εναν φόρο στις αεροπορικές μεταφορές, όπως έχουν κάνει πέντε ή έξι χώρες. Ή έναν φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, όπως αυτός που υπάρχει σε έναν αριθμό χωρών.

(Τα Νέα)