Οι άνθρωποι που τσιμπάνε συνέχεια, χωρίς να πεινάνε, καταλήγουν να τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού (να καταναλώνουν τις ίδιες θερμίδες), με αυτή που θα έτρωγαν ούτως ή άλλως όταν θα πεινούσαν, και χωρίς να είχαν φάει στο ενδιάμεσο διάστημα. Με άλλα λόγια, όταν ένα άτομο, λίγο πριν το μεσημεριανό του φαγητό, φάει μια σοκολάτα, θα εξακολουθεί να θέλει να φάει το γεύμα του όπως και πριν.
Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό το άτομο να είναι σε επαφή με την πείνα του, και να μην μένει χωρίς φαγητό όταν χρειάζεται, αλλά και να μην τρώει όταν έχει χορτάσει, ή όταν θα φάει ούτως η άλλως σύντομα. Συνεπώς πρέπει να δίνουμε στον εαυτό μας αυτό που χρειάζεται και όταν το χρειάζεται.
Κάλλια Μανιώρου
Συμβουλευτικός Ψυχολόγος MSc
Βιογραφικό σημείωμα