Με τον πιο θλιβερό τρόπο ήρθε στην επιφάνεια της επικαιρότητας το ζήτημα με τις δυσκολίες που υπάρχουν στην επαρκή κάλυψη των παραλιών του νησιού από ναυαγοσώστες, κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου.
Τα 3 περιστατικά θανάτων από πνιγμό που είχαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο (τα δύο στα Μάλια) αποτυπώνουν μια πραγματικότητα που έχει ήδη ανησυχήσει τους αρμόδιους αλλά όπως διαμηνύουν οι επί της ουσίας ειδικοί επί του θέματος, δηλαδή οι ίδιοι οι ναυαγοσώστες, το πρόβλημα έχει πολύ πιο βαθιές ρίζες που φτάνουν πίσω στο 2000 και στις ρυθμίσεις που προβλέπονται για την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος από την ελληνική νομοθεσία.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή, οι ναυαγοσώστες μπορούν να εργάζονται μονάχα για 3 μήνες το χρόνο (Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο) με αποτέλεσμα να μην έχουν τη δυνατότητα ένταξής τους στο ταμείο ανεργίας.
Παράλληλα, και εδώ είναι το κρίσιμο, το επάγγελμα του ναυαγοσώστη, για όσους ίσως θα επέλεγαν να το εξασκούν ως κύριο μέσο απασχόλησής τους, δεν οδηγεί στη σύνταξη! Καθώς, σύμφωνα πάντα με τη νομοθεσία, έχει συγκεκριμένο χρονικό (ηλικιακό) ορίζοντα εξάσκησης. Από την ηλικία των 18 μέχρι και τα 45 έτη.
«Ποιος θα ασχοληθεί επαγγελματικά αν ξέρει ότι ξαφνικά στα 35, 40 του χρόνια θα πρέπει να εξασκήσει ένα διαφορετικό επάγγελμα, ή όταν γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να συνταξιοδοτηθεί;» διερωτάται ο εκπαιδευτής-ναυαγοσώστης στο επάγγελμα κ. Μανώλης Μακριδάκης, ζητώντας την αλλαγή της νομοθεσίας τόσο για το όριο ηλικίας (με την προσθήκη ετήσιων εξετάσεων που θα αποδεικνύουν την καλή φυσική κατάσταση του ναυαγοσώστη) καθώς και την επέκταση κατά δύο μήνες της χρονικής διάρκειας εξάσκησης του επαγγέλματος. Ένα χρονικό διάστημα που σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί περιττό καθώς οι κολυμβητές –και ειδικά οι τουρίστες- βρίσκονται στις παραλίες του νησιού από τις αρχές Μάιου μέχρι και τις αρχές του Οκτώβρη.
«Φέτος, οι μαθητές μου από τη Χερσόνησο και τα Μάλια δεν υπερβαίνουν τα 5 άτομα. Και έχω βγάλει τα τελευταία 15 χρόνια περισσότερους από 300 επαγγελματίες. Φανταστείτε πως μέσα σε όλα, υπάρχουν και οι αποστάσεις, που σημαίνει κόστος για τον ναυαγοσώστη. Υπάρχουν παραλίες που απαιτούν καύσιμα ύψους 300 ευρώ το μήνα. Την ίδια ώρα που ο μισθός δεν ξεπερνά τα 700 ευρώ», μας λέει ο ίδιος σημειώνοντας πως αν δεν αλλάξει η νομοθεσία και η λογική της, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα και τη νέα χρονιά.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το κόστος που απαιτείται για τα μαθήματα έτσι ώστε να αποκτήσουν οι ενδιαφερόμενοι το πτυχίο ναυαγοσωστικής.
Αναφορικά με την κάλυψη των παραλιών στο Δήμο Χερσονήσου, ο κ. Μακριδάκης εμφανίζεται καθησυχαστικός καθώς άμεσα, όπως διαμηνύουν από την δημοτική αρχή, θα έχουν καλυφθεί οι βασικές παραλίες με το απαραίτητο προσωπικό: «Έχουμε ένα μικρό πρόβλημα όσον αφορά τις παραλίες στα Μάλια, που θα λυθεί σύντομα, μέχρι τις 15 Ιουνίου. Ήδη οι περισσότερες θέσεις, δηλαδή οι 5 από τις 8, καλύπτονται.
Ο Αντιδήμαρχος κ. Πλευράκης και το Δ.Σ. έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να καλύψουν τις παραλίες του Δήμου, αναζητώντας ναυαγοσώστες από ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν όμως. Τα τελευταία χρόνια έχουμε σημαντικές ελλείψεις στη διάθεση προσωπικού…», καταλήγει ο κ. Μακριδάκης.
Λ.Σ.