Πριν την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς είχε γίνει γνωστό ότι φέτος δόθηκε εντολή από το Υπουργείο Παιδείας για αυστηρή εφαρμογή του Νόμου με τον οποίο καθορίζεται ο αριθμός των θέσεων εκπαιδευτικών στα δημοτικά σχολεία.
Πρόκειται για τον νόμο 1566 του 1985 ο οποίος μπορεί να έχει τροποποιηθεί εν μέρει αλλά δεν έχει αλλάξει η βασική του «φιλοσοφία» που είναι καθαρά αριθμητική.
Όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο Νόμος του 1985 «η οργανικότητα των δημοτικών σχολείων προσδιορίζεται από την αναλογία είκοσι πέντε (25) μαθητών προς ένα (1) δάσκαλο για τα μονοθέσια και διθέσια και για τα λοιπά τριάντα (30) μαθητών προς ένα ( 1 ) δάσκαλο…»
Με τις μετέπειτα τροποποιήσεις οι αριθμοί μπορεί να μειώθηκαν και από τους 30 μαθητές προς έναν δάσκαλο, φέτος να ισχύει το 25 προς ένα, αλλά η αντιμετώπιση των θέσεων δασκάλων στα σχολεία, παρέμεινε , ενιαία – ασχέτως με το αν βρίσκονται στα Πατήσια ή στην Κάντανο – και βασικά…. αριθμητική.
Αυτά ήταν γνωστά, όπως και το ότι, ο όποιος Διευθυντής Εκπαίδευσης δεν μπορεί να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους νόμους και εγκυκλίους και ούτε πλέον – λόγω της ψηφιοποίησης των πάντων – μπορούν να δηλωθούν πλασματικοί αριθμοί μαθητών όπως ίσως γινόταν στο παρελθόν.
Και για τον λόγο αυτόν σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, σχολείων που υποβαθμίζονται – όχι μόνο στα Χανιά – δικαίως ξεσηκώθηκαν και ξεκίνησαν κινητοποιήσεις με βασικό αίτημα να μην αντιμετωπίζονται τα σχολεία αποκλειστικά και μόνο με βάση των αριθμό των μαθητών, αλλά και με άλλες παραμέτρους.
Δηλαδή από την αρχή ήταν φανερό πως το θέμα είναι καθαρά του Υπουργείου Παιδείας και επομένως πολιτικό και δεν μπορούσε να λυθεί με παρεμβάσεις σε επίπεδο Χανίων.
Λογικό και επόμενο ήταν και μια σύσκεψη «θεσμικών» που συγκάλεσε ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων να καταλήξει σε αυτό το «πόρισμα» προκαλώντας εύλογες απορίες για τον σκοπό για τον οποίο τους κάλεσε όλους στο γραφείο του.
Καλό θα ήταν λοιπόν το Υπουργείο Παιδείας και οι πάσης φύσεως «πολιτικοί» να προχωρήσουν στον καθορισμό των θέσεων δασκάλων στα σχολεία με πολλαπλά κριτήρια και να φύγουν από την τακτική παλαιότερων ετών που έξυπνα σατιρίστηκε με το γνωστό:
«Θα σας κάνουμε σχολεία.
Μα δεν έχουμε παιδιά.
Θα σας κάνουμε και παιδιά».
