Τελευταία ενημέρωση 16:30

Σε κλίμα βαθιάς οδύνης τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Τίτου η  νεκρώσιμος ακολουθία για την αντιπεριφερειάρχη Κρήτης Βιργινία Μανασάκη, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου.

Με λυγμούς ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης, στον επικήδειο λόγο του αναφέρθηκε στο έργο και στην προσφορά της τόσο στον τομέα των απορριμμάτων όσο και στο κομμάτι της ενέργειας. Κλείνοντας είπε πως το γραφείο της θα παραμείνει κλειστό και ως έχει, με το όνομα της Βιργινίας, μέχρι το τέλος της θητείας της περιφερειακής αρχής.

Επίσης είπε πως θα χρηματοδοτηθεί η αιμοτολογική κλινική στο ΠΑΓΝΗ και θα φροντίσει να γίνει πράξη η επέκταση του ογκολογικού. (Ολόκληρος ο λόγος του κ.Αρναουτάκη στο τέλος του άρθρου)

Ο Γιάννης Κουράκης αναφέρθηκε στην προσφορά της ως στέλεχος του ΕΣΔΑΚ επί πολλά χρόνια με ορθότητα κρίσης επαγγελματισμό και επιστημονική επάρκεια. (ολόκληρη η ομιλία στο τέλος του άρθρου).

Στον επικήδειο λόγο του ο Βασίλης Λαμπρινός είπε μεταξύ άλλων: «Αποχαιρετούμε έναν άνθρωπο που συνέβαλε αποφασιστικά στην προσπάθεια ανάπτυξης της Κρήτης. Η περιπέτεια της υγείας της ήταν μια δοκιμασία που αντιμετώπισε με γενναιότητα»

Το παρών έχει δώσει  σύσσωμο το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης, βουλευτές, δήμαρχοι του νησιού καθώς επίσης και εκπρόσωποι όλων των κομμάτων. 

Μετά την εξόδιο ακολουθία, ακολούθησε νεκρώσιμη πομπή στους κεντρικούς δρόμους της πόλης του Ηρακλείου και μια στάση μπροστά απο τα γραφεία της Περιφέρειας Κρήτης όπου κορυφώθηκε το κλίμα συγκίνησης.

Μάλιστα οι συγγενείς της με τον Περιφερειάρχη Κρήτης, πήγαν στο γραφείο της, εκεί όπου η Βιργινία υπηρέτησε την Κρήτη.

Στην συνέχεια η πομπή κατευθύνθηκε στο νέο νεκροταφείο Ηρακλείου.

Η Βιργινία Μανασάκη, έφυγε μόλις 42 ετών μετά από σκληρή μάχη με την επάρατη νόσο, αφήνοντας πίσω τον σύζυγό της και δύο μικρά παιδιά.

Ο επικήδειος λόγος του Σταύρου Αρναουτάκη

Αγαπημένη μας Βιργινία,

Κανείς από εμάς δεν έχει προετοιμαστεί για αυτή τη μέρα. 

Κανείς από εμάς που σε γνωρίσαμε, που συνεργαστήκαμε μαζί σου, που σε αγαπήσαμε, δεν περίμενε ότι θα έρθει αυτή η ώρα. 

Η ώρα του αποχαιρετισμού, η ώρα που όλα γίνονται ασθενέστερα και από τη σκιά, που όλα γίνονται απατηλότερα και από τα όνειρα.

Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει ο θάνατος σου Βιργινία είναι τεράστιο. 

Είναι αλήθεια πως το τελευταίο διάστημα αποφεύγαμε στην Περιφέρεια κάθε συζήτηση για κάτι τόσο δυσβάστακτο.

Παίρναμε δύναμη από τη δύναμή σου, αντλούσαμε ενέργεια από τη δική σου ενέργεια. 

Κάναμε υπομονή και ελπίζαμε, όπως άλλωστε έκαναν οι δικοί σου άνθρωποι τους τελευταίους μήνες.

Μέσα στο σύντομο αλλά τόσο δημιουργικό σου ταξίδι σ’ αυτόν τον κόσμο εκπλήρωσες με επιτυχία την αποστολή σου. Κατάφερες να γίνεις μια σπουδαία επιστήμονας, μια εξαίρετη μηχανικός.

Έγινες μια άριστη σύζυγος δίπλα στο Γιώργο. Προσέφερες απλόχερα αγάπη στους δυο σου γιους, τον Εμμανουήλ και το Νικόλα. Παρέμεινες πάντα δίπλα στους αγαπημένους σου γονείς τον Μανώλη και τη Χρυσούλα και βέβαια ήσουν μέχρι την τελευταία στιγμή δίπλα στα αδέρφια σου το Γιώργο και την Ισμήνη.

Όλοι αυτοί από την Παρασκευή το μεσημέρι, όταν ο χρόνος σταμάτησε στη Θεσσαλονίκη, αδυνατούν να πιστέψουν πως η Βιργινία τους δεν τα κατάφερε. 

Αγαπημένη συνεργάτιδα και φίλη,

Έχουν περάσει χρόνια από την πρώτη μέρα που ήρθες στην Αναπτυξιακή Ηρακλείου ως νέα μηχανικός. 

Γρήγορα απέδειξες σε όλους μας ότι η πορεία σου θα είναι σπουδαία. Λίγο αργότερα επισφραγίσαμε τις φιλικές και οικογενειακές μας σχέσεις στη βάφτιση του μικρού σου γιου.

Το 2010 όταν εκλέχθηκες στις πρώτες θέσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης ένας νέος κύκλος δημιουργίας άνοιξε για ολόκληρη την Κρήτη.

Μέσα από τα νέα σου καθήκοντα για την ενέργεια και τη βιομηχανία,ως Αντιπεριφερειάρχης, η αγωνία σου για τα μεγάλα ζητήματα της Κρήτης ήταν διάχυτη.

Είναι η άλλη όψη της δικής σου δωρεάς. Της δική σου προσφοράς στα πράγματα, ακόμα και σήμερα που δεν πρόλαβες να δεις την πλήρη δικαίωση των επιλογών σου.

Ελάχιστοι άνθρωποι, Βιργινία, πίστεψέ με, ξέρουν τόσο καλά, όσο εσύ τα ζητήματα της ενέργειας και του περιβάλλοντος. Για αυτό ο λόγος σου ήταν και θα είναι πλέον πάντα θεσμικός.

Παρεμβατικός αλλά όχι συγκυριακός.Επιστημονικός αλλά όχι ουδέτερος. Πολιτικός αλλά όχι πολιτικά σκόπιμος και υστερόβουλος. Διδακτικός αλλά όχι επιδεικτικός.

Αυτή η ανεπανάληπτη ισορροπία και σύνθεση είναι Βιργινία, η αύρα που άφηνες στις πολιτικές σου παρεμβάσεις, στις εισηγήσεις στου στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στις προσωπικές σου συνομιλίες.

Είχες το σπάνιο πλεονέκτημα Βιργινία, να έχεις ζήσει πολλές ζωές μέσα σε τόσο λίγα χρόνια. Να έχεις μπει οριστικά και αμετάκλητα στο μυαλό και την ψυχή πολλών ανθρώπων. Να έχεις σηκώσει πολύ ψηλά τον πήχη, σε πολλούς τομείς. 

Και τώρα Βιργινία τι γίνεται; Μπορούμε άραγε να αποχαιρετιστούμε; 

Αρκεί μήπως να συμπαρασταθούμε στη λαβωμένη οικογένειά σου  και να σε αφήσουμε στη μέριμνα του ιστορικού χρόνου και στην ελπίδα της επόμενης συνάντησής μας;

Εσύ είσαι ασφαλής πια. Η φυσική σου σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς το μέγεθος του έργου και της προσωπικότητάς σου, το εύρος των αισθημάτων σου και το ανεξάντλητο περίσσευμα της διάνοιας και της ψυχής σου. 

Εμείς όμως;  Εμείς στην Περιφέρεια Κρήτης χάσαμε μεγάλο μέρος  από την Ενέργεια που μας έδινες.

Σε ευχαριστούμε για αυτό και μας συγχωρείς, γιατί ακόμη και τώρα μας διαφεύγει όλο το μέγεθος σου. 

Και τώρα μόνη και γαλήνια, είμαι βέβαιος πως θα βρεις μια χαραμάδα φως στο συννεφιασμένο ουρανό της Κρήτης, για να περάσεις ψηλά, εκεί που θα βρεις τη θέση που σου ανήκει για να βλέπεις και να καμαρώνεις γι΄ αυτά που μας άφησες.

Καλό σου ταξίδι!

Επικήδειος για τη Βιργινία απο τον Γιάννη Κουράκη

 «Ον οι Θεοί φιλούσιν, αποθνήσκει νέος», «όποιον αγαπούν οι Θεοί πεθαίνει νέος» ,είχε πει ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος.

-Αυτό βέβαια, αποτελεί μικρή παρηγοριά αγαπημένη Βιργινία, για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να σε γνωρίζουμε από κοντά ή να συνεργαστούμε μαζί σου, και που ,από εδώ και πέρα, θα στερηθούμε της ευγενικής και δημιουργικής σου παρουσίας. 

-Το πλήγμα είναι βαρύ και η θλίψη ανείπωτη για την οικογένειά σου, που τη λάτρευες και σε λάτρευε, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που ”διακόνησες” με συνέπεια και παρρησία ,για την κοινωνία του Ηρακλείου και της Κρήτης, για τις οποίες ανάλωσες όλες σου τις δυνάμεις , στην επίλυση καίριων προβλημάτων σχετικών με την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον .

-Είχα την ευκαιρία και την καλή τύχη, να συνεργαστώ μαζί σου ως πρόεδρος του ΕΣΔΑΚ -του οποίου υπήρξες κορυφαίο στέλεχος -για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οφείλω να ομολογήσω ότι με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή ,η ευγένεια , η σοβαρότητα , ο  επαγγελματισμός, η ευρύτητα της σκέψης και η διάθεση  κατανόησης που σε χαρακτήριζαν.  

Κατανόηση ακόμα και απέναντι  σε κείνους που στάθηκαν αρνητικά απέναντι  και που, οι εξελίξεις  τους υποχρέωσαν να αναγνωρίσουν τελικά την ορθότητα της κρίσης σου.

  ”Αφες αυτοίς…” ,έλεγες πάντα με χαμόγελο και ξεπερνούσες τις λαθεμένες ή τις άδικες κριτικές τους.

Είχες την ικανοποίηση να ”γευτείς”  στο χώρο σου αλλά και στην ευρύτερη  κοινωνία την καταξίωση και την αγάπη.    Καρποί  και τα δυό,  της σκληρής δουλειάς,  της αταλάντευτης  εμμονής   στους στόχους  σου και της  επιστημονικής  σου γνώσης.

 Αποφασιστική αλλά συνετή ,ευγενής αλλά δυναμική και πάντα αξιαγάπητη ,ήσουν  και θα παραμείνεις   στη μνήμη μας  μια λαμπερή μορφή που γοήτευε και δημιουργούσε. 

Μια εντυπωσιακή παρουσία με τετράγωνο μυαλό, που, απ όπου πέρναγες, άφηνες πίσω σου μόνο συμπάθειες και έργο.

-Ισως αυτό δεν μπόρεσε να σου συγχωρέσει η ζηλόφθονη μοίρα και σου έστειλε τη βαριά δοκιμασία. 

Τη δέχτηκες  κι αυτή αγόγγυστα.

 Με το ίδιο θάρρος, το ίδιο κουράγιο,  την ίδια αποφασιστικότητα, που αντιμετώπιζες  τις άλλες δυσκολίες. 
 Με την πίστη ότι και σε  αυτήν την δοκιμασία, στο τέλος εσύ θα ήσουν  ο νικητής. 
Δυστυχώς , ο αγώνας ήταν άνισος  και  τελικά υποχρεώθηκες  να ακολουθήσεις  τη μοίρα των θνητών.
 
Το έκανες  με θαυμαστή ψυχραιμία και γαλήνη, ενθαρρύνοντας  μέχρι  και την τελευταία στιγμή τον αγαπημένο  σου   Γιώργο, τους γονείς και τα αδέλφια σου.
 
Και δεν έχουμε αμφιβολία ,πως κι από  εκεί που  βρίσκεσαι τώρα ,θα τους στέλνεις την  ”αύρα” σου, να τους συνοδεύει  και να τους βοηθά.

”Αν έρθει η στιγμή να  αποφασίσεις, αν  θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, κάνε τα και τα δυό σαν άρχοντας”    έχει γράψει ένας Αγγλος ποιητής .

Εσύ  Βιργινία έζησες  κι έφυγες  σαν αρχόντισα που  απολάμβανε  το σεβασμό, το  θαυμασμό, την εκτίμηση και την αγάπη όσων σε  γνώριζαν.  

Αυτή η πληρότητα της ύπαρξης, που σε  συνόδεψε  σε αυτό το σύντομο  γήινο ταξίδι σου , ας είναι το βάλσαμο και η παρηγοριά  στις  ψυχές των δικών σου και των φίλων σου.

Σήμερα είμαστε όλοι εδώ για το τελευταίο «αντίο».
Ο αγαπημένος  σου  Γιώργος, τα λατρευτά σου παιδιά, οι γονείς σου,τα αδέλφια σου,  οι φίλοι σου, οι συνεργάτες  και συνάδελφοι σου στην Περιφέρεια και τον ΕΣΔΑΚ.
Όλοι είμαστε εδώ παρόντες  στο μισεμό σου, και σου δίνουμε τη υπόσχεση όχι μόνο θα σε θυμόμαστε   αλλά ότι θα σε κρατήσουμε  για πάντα στις καρδιές  μας.

Αγαπημένη μας  Βιργινία, ας είναι ελαφρύ το Κρητικό χώμα που θα σε σκεπάσει.

 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook