Ο πλανήτης χωρίζεται σε 24 ζώνες με πλάτος 15 μοίρες η καθεμία. Η Ωρα Γκρίνουιτς ονομάζεται έτσι γιατί η Ζώνη Μηδέν περνά από τον μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, έξω από το Λονδίνο. Αυτό καθιερώθηκε το 1847.
Μέχρι το 1972 η μέτρηση της ώρας γινόταν με βάση αποκλειστικά την περιστροφή της Γης. Το πρόβλημα με αυτό, όμως, είναι ότι η ταχύτητα της περιστροφής της Γης μειώνεται, κάτι που σημαίνει ότι το ρολόι μπορεί να «πηγαίνει λάθος» και να αποσυντονίσει τα σύγχρονα τηλεπικοινωνιακά συστήματα.
Το 1972 υιοθετήθηκε η Παγκόσμια Συντονισμένη Ωρα, που βασίζεται σε ατομικά ρολόγια, αλλά και στην περιστροφή της Γης. Οι αρμόδιοι για τη διατήρηση της Παγκόσμιας Ωρας φροντίζουν να διορθώνουν τους δείκτες του ρολογιού προσθέτοντας τα χαμένα δευτερόλεπτα όταν χρειάζεται.
Το νέο σύστημα όμως θα επιδέχεται πολύ λιγότερες διορθώσεις. Το προωθούν οι Γάλλοι, οι οποίοι ποτέ δεν συγχώρησαν στους Βρετανούς ότι η μέση ώρα δεν βασίστηκε στο Παρίσι. Οι ειδικοί όμως προειδοποιούν ότι ένα σύστημα που δεν λαμβάνει υπόψη του την περιστροφή της Γης, μπορεί να φτάσει να δείχνει μεσάνυχτα στις 12 το μεσημέρι. Σημαντικό πρόβλημα, έστω κι αν αυτό συμβεί, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, σε… 36.000 χρόνια.